Beschrijving
Wintergroene eik uit Azie
USDA Hardiness Zone 7
Quercus glauca is een van de meest verspreide eikensoorten, verspreid over het grootste deel van Oost-Azië, van de westelijke Himalaya in Afghanistan tot West-Japan. Het is de enige Sectie Cyclobalanopsis eik gevonden in de westelijke Himalaya. In zijn oorspronkelijke habitat waardeert hij warme locaties en zure bodems; het wordt ook gevonden op klei, leisteen en zandsteen. Het is een van de hardere ringvormige eiken (USDA zone 7), hoewel hij op jonge leeftijd gevoelig kan zijn voor late nachtvorst. In Japan wordt hij vaak gekweekt, vooral als haag, en vormt een uitstekend scherm, maar wel een die onderhoud nodig heeft. Het meest aantrekkelijke kenmerk is echter de nieuwe groei in de lente, die opduikt in tinten variërend van chocolade tot bordeauxrood. Le Hardÿ de Beaulieu en Lamant (2010) raden aan om als groep te planten voor het beste siereffect. Het is bestand tegen vuur, maar is niet vriendelijk tegen verplanten. In cultuur vormt het een brede, sierlijke paraplu met zilverachtige schors en is vaak meerstammig. Volgens Sean Hogan (2008) harmonieert de kleur van de nieuwe groei aangenaam met de zilverachtige schors, en de ‘lichtere kleuren van schors en blad zorgen samen voor helderheid, zelfs in zijn eigen schaduw.
[Bron: Trees and Shrubs online}
Hoogte 30 tot 40 cm.
